Ervaringen als gastkok van Peter Goossens
Het is zondagochtend en ik zit nog na te genieten van mijn ervaring als gastkok bij restaurant P in de afgelopen dagen. Voor mijn recente pensionering had mijn jongste dochter als cadeau bedacht, dat het leuk zou zijn om een keer mee te gaan lopen in de keuken van P. Alhoewel ik thuis graag kook zou ik het zelf niet bedacht hebben. Mee koken in een echt restaurant is toch heel wat anders dan voor een paar vrienden iets op tafel zetten, Maar ik kan alleen maar zeggen: het was een ervaring uit duizenden!
Zoals elke week was de donderdag bestemd voor de voorbereidingen; voor alle gerechten zijn recepten uitgewerkt en er is een gedetailleerde lijst met alle werkzaamheden die uitgevoerd moeten worden. De koks hebben die activiteiten wel in hun hoofd, maar toch wordt met regelmaat de MEP-lijst gecheckt om te kijken of er niks vergeten wordt. Die structuur werkt -ook voor mij als onervaren kok- heel goed en zorgt ervoor dat er met een bepaalde rust gewerkt kan worden. En voeg daar het geduld bij dat John, Siel en Suzan aan de dag leggen om mij de werkzaamheden uit te leggen en voor te doen, dan heb je precies de sfeer die P zo uniek maakt.
Op zaterdagavond is het restaurant nog leeg als gastvrouwen Bernadette en Marian aan de slag gaan met het klaar maken van de tafels. Zij zorgen er samen voor dat alles er sfeervol uitziet en de gasten zich meteen thuis kunnen voelen. Ook keukenassistent Niels arriveert.
Ondertussen kan ik samen met John en Siel de handen uit de mouwen steken om alles voor deze avond op de borden te krijgen. Allengs wordt mij duidelijk waar al die hulpmiddelen die in de keuken aanwezig zijn voor dienen. Daarmee worden de gerechten kunstig en smaakvol gepresenteerd. Het ziet er allemaal prachtig uit en ik ben trots dat ik daar een steentje aan heb kunnen bijdragen.
Voor dat je het weet is het een uur of elf, zijn de gasten vertrokken en wordt er na het opruimen en poetsen nog even nagepraat met alle medewerkers rondom de grote tafel. En natuurlijk wordt er al vooruit gekeken naar de dag van morgen en het ”kleine gerechtenmenu” dat in de komende periode op de kaart staat.
Samenvattend: een onvergetelijke ervaring die mijn interesse voor koken nog eens stevig heeft aangewakkerd. Is werken als gepassioneerde pensionado wellicht iets voor mij? Dat neem ik in de komende dagen zeker als vraag mee en wie weet zien we elkaar nog eens terug in restaurant P!
