Mijn naam is Hub Lemmens en ik woon samen met Odie in Bunde en heb 3 kinderen Chantal, Cas en Veerle. Na een werkzaam leven bij Philips, Volvo-Car, Nedcar en Atos in diverse IT en logistieke functies ben ik in 2012 met pensioen gegaan en zag toen de oproep van John waar pensionado’s pensionado’s zochten voor het starten van een restaurant.
Bij de opstart van Restaurant P heb ik me vanaf het begin beziggehouden met de financiën, verzekeringen en administratie in het algemeen.
Daarnaast heb ik enkele jaren in de bediening gewerkt en ook een paar jaar in de keuken gekookt. Sinds een paar jaar houd ik me bij P enkel nog bezig op de achtergrond (Financiën, Personeelszaken, belastingen, subsidies en verzekeringen)
Naast P ben ik nog actief sporter (badminton, wandelen en fietsen) en tevens penningmeester van de badmintonclub.

Ook houd ik me bezig met de gemeentelijke politiek. Voorzitter PvdA Meerssen, Voorzitter van KIJK!!! en burgerraadslid. Doe ook mee met de gemeenteraadsverkiezingen in maart.
De afgelopen twee jaar hebben we het appartement van mijn dochter in Utrecht helemaal gestript en opnieuw opgebouwd en het huis van onze zoon in Delft behoorlijk verbouwd.
Voor Chantal, die nu in Weert woont, en haar man Jochem ben ik mentor en bewindvoerder, omdat ze dat zelfstandig niet meer kunnen.

Op dit moment ben ik bezig met het ombouwen van een 38 jaar oud VW busje tot camper waar Cas en zijn vriendin de komende maanden mee door Europa gaan trekken.
Ik heb het drukker dan voor mijn pensionering. Ha, Ha, ha.

Mijn naam is Marie José van Peij. Ik ben momenteel werkzaam als coördinator op de poli chirurgie in het Zuyderland ziekenhuis. Als zodanig ben ik de enige P met een betaalde baan die nog actief betrokken is in het arbeidsproces.

Ik ben ooit begonnen bij restaurant P als invaller voor kok Job die met vakantie ging. Sindsdien heb ik met plezier menig uurtje doorgebracht achter het fornuis in de keuken van P.

Samen met John Lodge heb ik jarenlang de koksopleiding in Hasselt gevolgd. Ook heb ik een aantal modules patisserie succesvol afgerond. Bakken is één van mijn hobby’s, het is leuk om mijn eigen recepten te bedenken voor de cake die bij de koffie wordt geserveerd.
Ook kan ik mijn creativiteit kwijt in het bedenken van toetjes, ik probeer qua smaak in te spelen op de seizoenen en het dessert een passende afsluiting van een menu te laten zijn.

Dagelijks maak ik een flinke wandeling met mijn twee honden langs de Maas in Grevenbicht. Daarnaast breng ik vele uren door in mijn eigen pluktuin waar ik zowel vaste planten als eenjarige bloemen kweek en oogst. Wekelijks zorg ik ervoor dat er verse bloemversiering op de tafels in het restaurant staat.

Ik ben Bernadette en sinds het jaar 2015 kom ik geregeld in de weekenden naar het mooie dorpje Grevenbicht.

Hoe is dat zo begonnen? Rond einde 2014, speelde bij mij de gedachten, nog een jaar en ik ga met pensioen. En dan, o jee, wat ga ik met al die vrije tijd doen? En in diezelfde periode, het heeft zo moeten zijn, las ik in de krant een advertentie; ‘Restaurant P zoekt een gastvrouw, reageren via de mail’.
Gastvrouw, dat leek me wel erg leuk, dus op naar Grevenbicht voor een gesprek met John en Hub. Ze beloofden mij van zich te laten horen. Maar ik hoorde niets van hun, dus ik dacht ze zullen zeker wel iemand anders hebben gevonden, misschien met horeca ervaring. Ik had het geaccepteerd, vond het wel jammer.
Tot dat ik, in de laatste week van mijn rondreis door Zuid-Afrika, mijn telefoon hoorde piepen. Ik had een berichtje ingesproken door restaurant P, met de vraag wanneer ik kon beginnen in de bediening?

Ik was verrast en blij maar vond het ook spannend. Wat ga ik doen in een restaurant met totaal geen ervaring? Ervaring met eten in een restaurant ja die had ik wel, ruim voldoende.
En nu is het 2022 en ik ga binnenkort weer een rondreis maken en ik ben nog steeds een P en nu met ervaring. Ik geniet nog steeds van de avonden in Restaurant P samen met gasten die genieten van het goede eten en die bij het vertrek zeggen: het was een fijne avond en tot ziens!

Lieve P’s, we zijn een super team met z’n allen en ik hoop nog een poos samen met jullie onze gasten te mogen verwennen.

Hallo, ik ben Huub, 65 jaar, Belg en advocaat op rust. Ik heb mijn toga ingeruild voor koksvest en schort en dat doet deugd! Drie jaar geleden kwam ik toevallig bij P dineren. De gerechten vond ik origineel, mooi en van lekker tot lekkerst.

De ontvangst voelde heel hartelijk en persoonlijk, anders dan elders.
Alles bleef nazinderen en ik begon kookles te nemen, met als gevolg dat ik in juni mijn koksdiploma ga halen.

In september 2018 begon ik heel schoorvoetend bij P. En terecht: de service in een restaurantkeuken is zoveel intenser dan op school. Het voelde vlug aan als Passionele hobby, verre van Perfect, maar Professioneel bijgestaan door ervaren P’s, Plonsen in de gootsteen, Plagen van en door de vrouwelijke P’s, Prima gerechten door Plusieur Proeven, maar vooral veel Plezier en de neuzen in dezelfde richting. Als u komt genieten, kom ik u groeten!

Mijn naam is Theo, geboren in 1959, ik was bijna 45 jaar in dienst bij de overheid waar ik werkte als klant coördinator. Ik ben, samen met mijn vrouw Ilse, gestopt met werken in het voorjaar van 2020.

We werden uitgenodigd door een collega van Ilse voor een etentje bij Restaurant P. Het eten beviel goed en na afloop zijn we in gesprek geraakt met de aanwezige P’s. Als we interesse hadden om in P te komen werken dan konden we contact opnemen.

Zo gezegd, zo gedaan. Het sollicitatiegesprek verliep voorspoedig en zonder horecaervaring mocht ik komen proefdraaien in de bediening. De eerste avond dat ik dienst had (eind oktober 2020) was meteen de laatste voor een periode van 7 maanden want de tweede coronagolf had Nederland bereikt en het restaurant moest dicht. Gelukkig mochten we in juni 2021 weer open en kon mijn “avontuur” echt beginnen.

Het werken in de bediening bevalt me erg goed. Dat is voor een groot deel te danken aan de goede opvang in het begin. Je mag alles doen, inclusief fouten maken, als je het dan maar goed oplost.

Het contact met de gasten is informeel en er is altijd wel tijd voor een praatje. Het zal niet verbazen dat drank een regelmatig terugkerend onderwerp van gesprek is.
Aan het einde van de avond sluiten we af met een nazit voor alle medewerkers. Onder het genot van een drankje kletsen we wat na over van alles en nog wat.

Omdat ik wel van wijn hou mocht ik al snel het beheer over de “wijnkelder” en de overige dranken overnemen. Bij de proefkook mag ik bij de nieuwe gerechten de passende wijnen en/of bieren uitzoeken. Inmiddels lever ik ook een bijdrage bij het klussen, want er is altijd wel iets dat onderhoud behoeft.

Omdat mijn vrouw ook tot P is toegetreden kunnen we samen bij P hobbyen. Daarnaast maken we graag verre reizen, maar ook thuis in de (moes)tuin brengen we menig uurtje door, we wandelen graag en bezoeken regelmatig een stad en een museum met familie of vrienden.

Hallo, ik ben Peter Goossens, geboren in 1956 en nu ruim een half jaar met pensioen. Mijn werkzame leven heb ik doorgebracht bij Human Resources (personeelszaken in de volksmond) van diverse -zorg- organisaties in de regio.
Als cadeau van mijn kinderen ter gelegenheid van de pensionering mocht ik een weekend meedraaien als gastkok bij restaurant P. Die eetgelegenheid was voor mij geen onbekende, in de loop van de jaren hadden we er al diverse malen gegeten. Uitgebreid kennis maken met “de achterkant” van zo’n restaurant was voor mij een uitgelezen kans in de zoektocht naar een zinvolle bezigheid als pensionado. Dat weekend werd gevolgd door een periode als aspirant-kok en in de afgelopen weken is dat alleen maar beter gaan bevallen en in feite ben ik na die aanloop nooit meer weggegaan. Sinds 1 augustus 2023 ben ik officieel P, de jongste loot aan deze mooie boom!
Ik heb inmiddels al veel geleerd en dat zal de komende tijd zeker nog doorgaan. Voornemen is om dat in het najaar nog wat aan te vullen met gerichte scholing in het horecavak, want die heb ik op dit moment nog maar in beperkte mate. Neemt niet weg, dat ik mij snel thuis heb gevoeld in de gezellige maar uiterst professionele familie die het team van P vormt!

Mijn naam is John Lodge geboren in 1948. Mijn werkzame leven heb ik grotendeels doorgebracht op NedCar waar ik met heel veel plezier diverse functies heb mogen vervullen, de laatste 8 jaar als logistiek manager. Op mijn 58e werd de mogelijkheid geboden om met een vervroegd pensioen te gaan. Omdat ik mij nog te jong voelde om te stoppen daarna nog 6 jaar gewerkt aan de ontwikkeling van een elektrische bestelwagen. Toen gestopt om te genieten van het Zwitserlevengevoel dacht ik.

Maar een leven zonder prikkels is niet voor mij weggelegd en dus de stoute schoenen maar aangetrokken en met 6 andere enthousiaste pensionado’s restaurant P opgestart nu al meer dan 9 jaar geleden

In het begin was het vallen en opstaan, al snel kwamen we erachter dat een restaurant runnen iets heel anders is dan thuis koken voor vrienden. Jaren eerder was ik al, uit hobby, met een opleiding tot kok begonnen op de hotelschool in Hasselt waar je een gedegen opleiding tot kok krijgt (gedurende 9 jaar, 1 avond in de week vormen ze je van basis tot een volleerde kok met ook nog specialisaties zoals bakkerij, desserts, vega, Aziatisch etc.)
P heeft zich geëvolueerd tot een restaurant waar het goed toeven is met een team dat bestaat uit gepassioneerde mensen en team die de pensionado’s jong van geest houden.

Ik ben Suzanne Schumacher, getrouwd met Piet, 2 kinderen en een kleinkind. Ik woon in Borgharen, ook aan de Maas net als Grevenbicht.

Tot medio 2016 heb ik in de kinderrevalidatie gewerkt, totdat ik met pensioen ging.
Ik had al eens gehoord over Restaurant P en ik was verrast toen een paar collega’s me als uitje voor mijn pensioen trakteerden in P. Ze wisten wel waar het bloed kroop.
Koken was altijd al een hobby en nu kon het ook echt in een restaurant. Ik heb meteen geïnformeerd naar de eisen en mogelijkheden.

In december 2016 ben ik begonnen na een module basiskoken in de hotelschool in Hasselt. Ik mocht gelukkig blijven en ben nu al 5 jaar als kok in P.

Wat ik heerlijk vind is het gezellige team en het enthousiasme waarmee we ons tot steeds grotere hoogte koken, wijn schenken en gastvrijheid bieden.

Graag wil ik me even voorstellen: Mijn naam is Siel Hardij, ik ben 68 jaar, heb kinderen en kleinkinderen en ik kook heel graag.

Na mijn vervroegd pensioen kreeg ik meer tijd en ben bij PCVO (Provinciaal Centrum Volwassenenonderwijs) in Maasmechelen een opleiding gaan volgen voor (hulp)kok. Een medecursist, die al bij restaurant P werkt, heeft me de tip gegeven eens te gaan snuffelen in de keuken van P. Na een prettig kennismakingsgesprek begin augustus, ben ik op 15 augustus aan een snuffelstage begonnen. Al gauw was voor mij duidelijk dat het niet bij een snuffelstage zou blijven, ik wilde ook een P worden…

Er hangt zo’n prettige ontspannen sfeer bij P, die je het gevoel geeft er onmiddellijk ‘bij te horen’. Natuurlijk moet er hard gewerkt worden, dat hoort erbij. Maar er wordt ook tijd vrijgemaakt om gezellig rond tafel te zitten onder het genot van een drankje en een praatje. Verder vind ik P, voor zover ik dat nu al kan inschatten, een goed geoliede organisatie. Wat deze mensen in de afgelopen 7 jaren hebben gepresteerd! Chapeau!

Daarom vind ik het een eer mij nu een P te mogen noemen. En zal ik naar vermogen mijn steentje bijdragen, om samen met de P’s het tot nu toe behaalde succes vast te houden!

Ik ben Ilse (1960) en heb 40 jaar gewerkt als financial controller in het bedrijfsleven, in het voorjaar van 2020 ben ik gestopt met werken samen met mijn man Theo.

Via een collega had ik gehoord van Restaurant P en het concept vond ik zo bijzonder dat ik er meer van wilde weten. Ook mijn echtgenoot was enthousiast en dus gingen we samen op ‘sollicitatiegesprek’ bij John en Hub. We gingen na afloop naar buiten met een sleutel van het restaurant en we mochten komen proef draaien in de bediening. Helaas gooide de Corona pandemie roet in het eten en moesten we nog een half jaar wachten voordat we onze P-carriere konden starten. Een grootse start met het uitserveren van het 12 gangen amuse diner.

Mijn rol is om de gasten te ontvangen en de mooie gerechten uit te serveren aan onze gasten met daarbij een passend drankje. Het directe contact met onze gasten zorgt voor leuke contacten en gesprekjes, soms met oude bekenden maar ook met mensen die ik nooit eerder heb ontmoet. Daarnaast mag ik elke 3 weken de cake voor bij de koffie bakken. Sinds kort ben ik één van de P’s die de reserveringen aannemen en probeer ik onze website en nieuwsbrief van inhoud te voorzien.

We hebben het P-team leren kennen als een zeer hecht team, creatieve en gedreven mensen, iedereen heeft wel een bepaalde expertise hetgeen elkaar perfect aanvult. Er is ruimte voor humor en gezelligheid, we voelden ons al snel thuis in dit gezelschap.

Na vele jaren te hebben gewerkt in de wijnwereld heb ik in het voorjaar 2021 het besluit genomen om te gaan genieten van eerst prepensioen en daaropvolgend het “echte” pensioen. Toch begint het eind 2022 alweer te kriebelen. Mijn passie is immers alles wat met wijn te maken heeft. Van de groei van de druiven, het werk van de wijnboer en het maken van de wijn, is er steeds meer interesse voor wijn en gerecht. En bij toeval komt er een uitnodiging van een nichtje om samen gezellig en lekker te gaan dineren bij P in Grevenbicht. Nooit van gehoord en dan in Grevenbicht! Dan is internet een goed instrument om toch eens te gaan kijken waar we nu gaan dineren en wat restaurant P eigenlijk is. Nou het ging al heel gauw over tot een serieus overdenken of het werken bij P en daarmee P worden mijn passie nog zou vergroten. 2 dagen later zat ik al op de bank bij John Lodge na de MEP en de zaterdag daarna was ik al aan het werk. Met het aanbieden van wijnsuggesties aan de gasten, het praatje over wijn en gerecht, het gastvrouw zijn in “mijn restaurant P” daarmee is weer een nieuwe dimensie in mijn leven met Wijn gekomen. Ik hoop er nog lang van te mogen genieten samen met de fijne overige P’s… en U als gast!

Mijn naam is Ardy Lodge geboren in 1951, echtgenote van John. Tot mijn 66e heb ik gewerkt op burgerzaken van de gemeente Sittard– Geleen.

Toen John voorstelde om P te beginnen heb ik wel eens gedacht “waar begint hij nu weer aan”. Maar ondertussen is P onwrikbaar verbonden met ons en levert het een grote toegevoegde waarde aan ons leven, niet ten laatste omdat er een team P’s is waar ik mij helemaal bij thuis voel.

Ik werk niet fysiek in P maar op de achtergrond dokter ik thuis gerechten uit en lever halffabricaten aan die te complex zijn om in P te maken. John noemt het altijd dat ik de engineering ben en hij de productie.

Het kokkerellen zit in mijn genen, ik verslind kookboeken als romans, ook volg ik goede restaurants op Instagram om ideeën op te doen. Een ander aspect aan het hebben van een restaurant zijn masterclasses die we volgen zowel bij de Hanos alsook bij gerenommeerde koks.

Daar sta je dan. Na bijna 45 jaar dienst bij de politie in diverse functies binnen de recherche. Afgezwaaid als Commissaris van Politie. En nu. Oh, ik zal mij even voorstellen; Lou Mennens, getrouwd met nagenoeg even oude(jonge) Christien. Vader van twee altijd vriendelijke kinderen Anouk en Lars. (Ik lieg bijna nooit) en zelfs opa van Laurens en Ruben. Natuurlijk neem je je voor om meer aandacht te besteden aan je familie. Gebeurt overigens ook. Je krijgt wat aanbiedingen om in je oude werkomgeving wat advieswerkzaamheden te gaan verrichten. Alleen na al die tijd wil je wel wat anders. Door je directe omgeving wordt je aangespoord om toch ‘iets’ te gaan doen. ( Vermoedelijk was/is men bang voor een sikkeneurige, bemoeizuchtige grijsaard).

Tussentijds wat kooklessen en cursus kaasmeester gevolgd in Hasselt en via diezelfde kinderen in contact gekomen met restaurant P in het altijd kosmopolitische Grevenbicht. Trof hier een aantal mensen aan die op zeer enthousiaste wijze culinair op een hoog niveau bezig zijn. Zeer aanstekelijk. Sinds kort maak ik deel uit van dit gezelschap. Samen met het P-team en U als gast hoop ik op een culinair verantwoorde wijze en in een prettige ambiance een groot aantal uren door te brengen. Gesprekken over kaas en kaasfamilies worden hierbij op prijs gesteld. Tot ziens.

P.S. Ben nog bezig met een cursus “Wetenschap in de keuken”. Mochten jullie als gast mij met een driehoek en passer de keuken in zien gaan, dan weten jullie waarom.

Mijn naam is Rens Brouns en ik ben getrouwd met Carina. Sinds 1 november 2010 ben ik met pensioen. Na een drukke baan in het bedrijfsleven heb ik enig vrijwilligerswerk gedaan, zoals tandemfietsen met blinden/slechtzienden. Ook heb ik gekookt voor de ouderen van de gemeente Holtum. Daarnaast ben ik cursussen gaan volgen in Maasmechelen, zoals fotografie, koken en bakken. Via de nieuwsbrief van restaurant P vernam ik dat er weer een plaats vrijkwam in de keuken. In juli heb ik een gesprek gehad, het concept spreekt me aan. Momenteel zit ik in de inwerkfase, die ongeveer 6 maanden in beslag zal nemen, dat heb ik er graag voor over. Het is een heel fijn team en er hangt een goede sfeer!
Wat mij erg opvalt, is dat de gasten bij het binnenkomen persoonlijk worden ontvangen. Er is altijd nét dat beetje meer aandacht voor de gast. De gasten geven altijd zeer positieve feedback en dat is weer een opsteker voor het personeel in de keuken en bediening. Ik hoop dat mijn gezondheid mij niet in de steek laat, zodat ik mij nog heel wat jaartjes kan blijven inzetten voor restaurant P.

Met het weggaan van… en de komst van…, is het niet zo dat er geen plaatsen zijn voor nieuwe P’s. Zowel in de bediening als in de keuken zijn er kansen voor nieuwkomers! Hoe zou het zijn om in deze unieke setting een aantal jaren te genieten van het horecawezen in de bediening of in de keuken? Ervaring is absoluut geen vereiste, wij leiden je wel op.

Een tafel vol familie en vrienden met daarop dampende pannen en mooi opgediende borden. Op zo’n moment kan ik echt genieten. Druk bezig zijn in de keuken, nieuwe recepten uitproberen en een huis vol gezelligheid. Al jaren kook ik als hobbykok. Met pensioen ben ik al een hele tijd, sinds 2005 om precies te zijn en koken is altijd een van mijn grote hobby’s geweest.

In 2021 kwam ik via Ciel in aanraking met restaurant P. Of ik niet eens mee wilde draaien om te kijken of het iets voor me zou zijn. Ik twijfelde wel even. In een echt restaurant is natuurlijk anders dan voor familie koken in je eigen keuken. Maar na de eerste keer was ik al verkocht. Het is een hele fijne club mensen en ik leer ontzettend veel nieuwe technieken.
Voor mijn pensioen was ik zelfstandig ondernemer en runde ik met mijn vrouw de winkel Sarneel-Dessous in het centrum van Maastricht. Ondernemen doe ik nog altijd met plezier.

Ik ben graag bezig met mijn twee oldtimers waar altijd wel wat aan te sleutelen valt en met mijn modelspoorbaan. Daarnaast wandel en fiets ik graag door de prachtige natuur in de omgeving en pas ik regelmatig op mijn kleinkinderen. En vanaf nu staat ook restaurant P in mijn agenda, waar ik met veel enthousiasme in de keuken te vinden ben.

Mijn naam is Henk. Ik ben van jaargang 1958. Tot begin 2022 heb ik diverse research, productie en operationele management rollen vervuld in de chemische procesindustrie (uit het zuiden des lands, dan weet u het wel). Daarna ben ik voor mezelf begonnen als organisatieadviseur en management coach. Door mijn werk heb ik het voorrecht gehad om heel veel landen te bezoeken en daar ook steeds van de lokale keuken te mogen proeven en genieten.

De liefde voor koken en lekker tafelen met familie en vrienden deel ik met mijn vrouw Minke. Zij heeft mij op het pad gezet om te Koken met een grote K, met gevoel, op smaak, wat lekker is. Niet in grammen, milliliters en op de graad Celsius nauwkeurig. Maar de chemicus in mij maakt wel dat ik heel complexe recepten en gerechten juist leuk vind om te maken. En het priegelwerk dat nodig is om gerechtjes en bordjes mooi op te maken vind ik fantastisch om te doen.

Zo’n 10 jaar geleden ben ik bij een kookclub aangeschoven. De chef van die club is mijn grote leermeester. In 2019 heb ik in Maaseik een cursus volwassenenonderwijs ‘Bakken’ gevolgd voor brood en gebak. Corona heeft helaas een stokje gestoken in het plan om patisserie voor gevorderden te gaan doen. Gelukkig heb ik een hoop kunnen doen met zelfstudie. Naast mijn passie voor koken ben ik ook actief (zee)zeiler en zeilinstructeur. Het opleiden van zeilers vind ik daarbij nog leuker dan het zeilen zelf.

Net als veel van de collega P’s ben ik verzot op kookboeken, -blogs en -video’s. Om dat uit te pluizen, te begrijpen en dan zelf ook toe te passen. Dus ben ik ook steeds meer zelf gaan knutselen om fine dining gerechtjes te ontwikkelen. En toen een goede kennis voorstelde om eens mijn licht op te halen bij Restaurant P, paste dat zo goed, dat ik niet lang hoefde te denken om het P team te gaan versterken en onze passie voor de fijne keuken te delen u als onze gasten.